Με την πρώτη ματιά φαίνονται οι
φθορές του χρόνου και η εγκατάλειψη στο γήπεδο Βελισσαρίου
ΠΗΓΗ: ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝ
Όποιος περάσει από τη συνοικία των Σεισμοπλήκτων το πρώτο
πράγμα που θα αντιληφθεί είναι η πλήρης εγκατάλειψη του γηπέδου της περιοχής,
που για πολλά χρόνια ήταν η ιστορική έδρα του Α. Ο. Βελισσαρίου. Ο αγωνιστικός
χώρος παραμένει ξηρός από την εποχή που κατασκευάστηκε στη δεκαετία του ’60 για
να εξυπηρετήσει τις ανάγκες της συνοικίας στην οποία μεταφέρθηκαν χωριά που
επλήγησαν από τον σεισμό του 1967. Τα αποδυτήρια έχουν τα χάλια τους, η
περίφραξη άρχισε να χαλά και στο γήπεδο να βγαίνουν χορτάρια. Και όχι μόνο
αυτό, αλλά έτσι όπως είναι σήμερα το γήπεδο πλήρως εγκαταλειμμένο και αφημένο
στην τύχη του, σε λίγο καιρό θα γεμίσει σκουπίδια και θα είναι ότι χειρότερο
για την περιοχή.
Τα Σεισμόπληκτα έχουν καλλωπισθεί, είναι μια συνοικία που σφύζει από κίνηση και
ζωή και δεν είναι η γειτονιά που ξέραμε κάποτε. Το να υπάρχει αυτή η άσχημη
εικόνα με το γήπεδο που πάει να γίνει χωράφι, είναι μια παραφωνία. Θα μπορούσε
εκεί, από την πλευρά του Δήμου Ιωαννιτών στον οποίο ανήκει η έκταση, να γίνει
ένα καλό γήπεδο, ένα μικρό αθλητικό κέντρο με πλαστικό τάπητα, για να
εξυπηρετείται προπονητικά η ομάδα του Α. Ο. Βελισσαρίου που είναι ταυτισμένη με
τον κοινωνικό ιστό αυτής της συνοικίας και παράλληλα να παίζουν και τα παιδιά
της περιοχής. Ο καλλωπισμός και αξιοποίηση του γηπέδου με κάποια έργα ανάπλασης
και την στρώση χόρτου θα είναι μια όαση πράσινου και ένα στολίδι στη συνοικία
των Σεισμοπλήκτων.
Τα αποδυτήρια του γηπέδου
εγκαταλειμμένα και στον αγωνιστικό χώρο φύτρωσαν αγριόχορτα
Απ’ ότι μας είπαν άνθρωποι του ΑΟΒ, δέχονται να κάνει η ομάδα τα έργα, εφόσον
υπάρχει παραχώρηση του χώρου για ένα εύλογο χρονικό διάστημα από την πλευρά του
Δήμου. Αλλά δεν βρέθηκε κάποια φόρμουλα. Με συνέπεια ο Α. Ο. Β. αλλά και η
νεώτερη ομάδα ΠΑΣ Κράψης που έχει καταβολές από την περιοχή αυτή, να είναι
«ξεσπιτωμένοι» και να ψάχνουν για γήπεδα, είτε στο ΠΕΑΚΙ είτε σε άλλες
περιοχές. Ο κόσμος στα Σεισμόπληκτα, ειδικά οι γηγενείς κάτοικοι που πέρασαν
πολλά χρόνια εκεί, είναι συναισθηματικά δεμένοι με τον Α. Ο. Βελισσαρίου,
περιμένοντας κάποια στιγμή την κατασκευή του γηπέδου και την επιστροφή της
ομάδας στη βάση της.
Το γήπεδο αυτό κατασκευάστηκε στη δεκαετία του ’60 και επί σειρά ετών
αγωνίζονταν εκεί ο Α. Ο. Βελισσαρίου. Στη δεκαετία του ’90 με την άνοδο στην Γ’
Εθνική μετακόμισε στο εθνικό στάδιο Ιωαννίνων. Στη συνέχεια ξαναγύρισε στο
γήπεδο αυτό, αλλά με την υπάρχουσα κατάσταση δεν μπορεί να γίνουν παιχνίδια Α’
και Β’ Ερασιτεχνικής. Μέχρι πέρσι αγωνίζονταν εκεί η ομάδα του Απείθαρχου, αλλά
φέτος μετακόμισε και αυτή στο γήπεδο της ΕΠΣΗΠ. Το γήπεδο Βελισσαρίου
ονομάσθηκε «Γιώργος Μπέκας» τιμώντας τη μνήμη του αείμνηστου προπονητή Γιώργου
Μπέκα που ήταν για πολλά χρόνια προπονητής στον Α.Ο.Β.
Ο «Η.Α» φέρνει στην επιφάνεια την άσχημη εικόνα του εγκαταλειμμένου γηπέδου,
πιστεύοντας ότι μπορεί να γίνει στολίδι και αθλητικός πνεύμονας για τα
Σεισμόπληκτα. Το γιατί παραμένει έτσι το γήπεδο αυτό και πως μπορεί να γίνει
κάτι καλύτερο για την περιοχή, θα είχε ενδιαφέρον να ακούσουμε και τις απόψεις
όλων των εμπλεκόμενων πλευρών.